مدیریت ژاپنی، نکته ناب بیست و هشتم- قوه تعقل وقتی خوب به کار می‌افتد که تحت فشار باشد

وقتی از گمبا می‌گوییم هدف فقط خط تولید نیست بلکه هر فضایی که در ارزش افزوده نقش دارد می‌باشد.

باید گفت مدیرانی وجود دارند که اولاً گمبا را درک نکرده‌اند وثانیا به دنبال راهی هستند که پرسنلشان شکایتی از کار نداشته باشند. در حالی که این افراد فراموش کرده‌اند که قوه تعقل فقط در زمان فشار به کار می‌افتد و آن‌ها با انتخاب این دیدگاه خودشان را از یک پتانسیل بالا محروم کرده‌اند. از طرفی پرسنل وقتی دائماً از مغزشان استفاده کنند اشتیاق بیشتری به کار پیدا کرده و کار مفهوم جدیدی برایشان پیدا می‌کند و موجب افزایش علاقه‌مندی می‌گردد.

برای اینکه این فضا را ایجاد کرد خود مدیر در ابتدا بایداحساس فشار بکند و برای اینکه خودش این احساس را بکند باید دائماً فشار‌ها و بهبود‌ها را پذیرفته و خودش را بدهکار رده‌های بالاتر از خودش بکند تا این اتفاق بیافتد.

معروف است که ارسطو از کسی که خواسته بود راز موفقیت را به او آموزش دهد خواست تا لخت شده و به داخل آب برود و سپس او را زیر آب نگه داشت. فرد که در حال خفه شدن بود دست و پا می‌زد ولی نمی‌توانست از دست ارسطو خلاص شود تا اینکه بلاخره با یک نیروی فوق‌العاده این کار را کرد و خارج شد. ارسطو به او گفت هرگاه هر چیزی تا اینقدر خواستی و تا اینقدر تحت فشار بودی آنگاه موفق می‌شوی.

پس باید مدیران دائم خود را در معرض خطر قرار دهند و بالادستی‌ها هم باید فرق بین افرادی که خود را در خطر قرار می‌دهند و بعضی اوقات شکست می‌خورند با افرادی که هیچ گاه سراغ خطر نمی‌روند را بدانند. در این حالت جاذبه مدیران نیز برای زیردستانشان اضافه شده میزان گذشت زیردستان از خطا‌های آنان بیشتر شده و این مسأله به بهبود شرایط کاری کمک می‌کند.

محمد نجارکریمی 

دکتری عالی مدیریت کسب‌وکار

مدیر ژاپنی ایران